محمدصادق دهنادی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری حوزه اظهار داشت: یکی از فعالیتها در حوزه تسهیل کتابخوانی، تولید و عرضه کتابهای الکترونیکی به عنوان رسانه جدید است که البته بنده برپایه مشاهدات شخصی ام می گویم که تجربه الکترونیک تجربه چندان موفقی نبوده است.
وی افزود: ما برای تماشای تلویزیون به راحتی مینشینیم و در هر فضایی مشغول تماشا میشویم، در حالی که شرایط مطالعه کتاب با شرایط دیدن تلویزیون در حالت عادی یکی نیست و همین عدمتطابق شرایط، به کیفیت مطالعه ضربه میزند.
این فعال فرهنگی و رسانه ای ادامه داد: برخی رسانهها از جمله تلویزیون یا تلفن همراه به گونهای هستند که شرایط مناسبی برای مطالعه محسوب نمیشوند و افراد به همان شکلی مطالعه میکنند که گویی تلویزیون نگاه میکنند یا یک بازی کامپیوتری انجام میدهند.
وی با اشاره به این که یکی دیگر از دلایل این عدمموفقیت به عدمتطابق سرعت پیشرفت رسانه نسبت به محتویاتی است که در آن منتشر میشود، گفت: ذات سرعت رسانههای مدرن نیازمند محتوای خاص رسانههای مدرن است. وقتی فرد کتاب خود را تبدیل به تصویر میکند و در صفحات اینستاگرام میبیند، چندان زیبنده نیست. ما به دنبال تصویر هستیم، اما افراد مثنوی هفتادمن را داخل شبکه اجتماعی اینستاگرام قرار میدهند.
وی همچنین خاطرنشان کرد: هر چیزی که در فضای موبایل یا رایانه منتشر میشود، ادبیات و محتواهای خاص خود را میطلبد. کتابی مثل «فیه مافیه» و «روزگار سپریشده مردم سالخورده» یا رمانهای بزرگی که آفریده شدند، وقتی وارد تلفن همراه میشوند، اثرگذاری نسخه ورقی را نخواهند داشت.
وی بیان داشت: واقعیت این است که ایرانیها در حال حاضر بیشتر در بستر تلفن همراه مطالعه میکنند، اما مطالعه آنها ارزش افزودهای ندارد و مفید فایده نیست.
دهنادی تأکید کرد: ما به نسلی جدید از نویسندگانی نیاز داریم که محتوای خوب و مناسب رسانهای تولید کنند. ما نمیتوانیم یک رمان را تکهتکه و در فضای مجازی پخش کنیم و بگوییم مردم قسمتی را بخوانند، بعد هم توجیه بیاوریم در عصر کنونی بیش از این افراد تمایلی به توجه و خواندن ندارند!
وی افزود: ما نیازمند نوعی از تولید محتوای فرهنگی متکی به نثر و نظم ویژه در رسانه هستیم و اسم آن را ادبیات رسانهای میگذاریم که البته این ادبیات رسانه نباید با ادبیات ژورنالیستی اشتباه گرفته شود.